ΤΟ ΣΦΡΑΓΙΣΜΑ ΤΟΥ 666
Στήν Παλαιά Διαθήκη ἀναφέρεται: “Καί ἦν ὁ σταθμός τοῦ χρυσίου τοῦ ἐλελυθότος τῷ Σαλωμών ἐν ἐνιαυτῷ ἑνί ἑξακόσια καί ἑξήκοντα ἕξ (666) τάλαντα χρυσίου, χωρίς τῶν φόρων τῶν ὑποταγμένων καί τῶν ἐμπόρων καί πάντων τῶν βασιλέων τοῦ πέραν καί τῶν σατραπῶν τῆς γῆς” (Γ΄ Βασιλειῶν ι΄ 14-15). “Καί ἦν ὁ σταθμός τοῦ χρυσίου τοῦ ἐνεχθέντος τῷ Σαλωμών ἐν ἐνιαυτῷ ἑνί ἑξακόσια ἑξηκονταέξ (666) τάλαντα χρυσίου” (Β΄ Παραλειπομένων θ΄ 13-14). Ὁ ἀριθμός 666 στήν Παλαιά Διαθήκη εἶχε σχέση μέ τά τάλαντα ὡς φόρος ὑποτελείας καί δουλείας. Μέ τόν ἴδιο τρόπο ἔχει εἰσέλθει σέ καζίνο καί πλῆθος τυχερῶν παιχνιδιῶν. Ἐπίσης εἰσῆλθε στά ἐμπορεύματα, στίς μηχανές, στά βιβλιάρια, στίς κάρτες πολλαπλῆς διαδρομῆς, στίς καθημερινές δοσοληψίες μεταξύ τῶν ἀνθρώπων καί σέ ποικίλα ἄλλα εἴδη πρός διευκόλυνση τοῦ ἐλέγχου αὐτῶν. Ἡ συνέχιση στίς ταυτότητες καί τελικά στήν σφράγιση τοῦ ἀνθρώπου.
Τό πρόβλημα εἶναι γιατί τόσο θόρυβος γι’ αὐτόν τόν ἀριθμό 666, πού πολλοί χριστιανοί θεωροῦν ὅτι εἶναι ἕνας συμβολισμός, ὅπως τόσοι ἄλλοι ἀριθμοί μέσα στήν Ἁγία Γραφή. Ἆραγε εἶναι τόσο κακό αὐτός ὁ ἀρθιμός πού μπορεῖ νά μᾶς καταστρέψει πνευματικά; καί τί μπορεῖ νά κάνει μπαίνοντας σέ μία ταυτότητα; «Ἐγώ πιστεύω στό Θεό καί ὄχι σέ ἀριθμούς», θά ἰσχυρισθοῦν πολλοί, καί ἄλλες πολλές ἐρωτήσεις θέτουν γιά τό ζήτημα αὐτό.
Εἶναι ἀνάγκη νά τονίσουμε ὅτι πολλοί χριστιανοί ἔχουν ἄγνοια τῶν εὐαγγελικῶν λόγων καί στηρίζονται σέ μιά λογική ἐπιχειρημάτων πού πέφτει ἔξω ἀπό τήν ὀρθόδοξη χριστιανική θεώρηση τῆς ἁγιογραφικῆς μελέτης. Τά κριτήριά τους στηρίζονται σέ προσωπικές ἀπόψεις τους πού δείχνουν μιά ἄγνοια τοῦ ὅλου θέματος. Εἶναι γεγονός, γιά πολλούς λείπει ἡ μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς και τῆς πατερικῆς σοφίας. Δέν ἀσχολοῦνται μέ πνευματικά θέματα ἀλλά τυχαῖα μπορεῖ νά διαβάσουν περί τῆς χριστιανικῆς ζωῆς ἀγνοῶντας τά βασικά περί τῆς ὀρθοδόξου πίστεώς τους. Ἡ σωτηρία τῆς ψυχῆς δέν προβληματίζει πολλούς ἀλλά ἡ κοσμική ζωή μέ τούς πολλούς κινδύνους τῆς καταστροφῆς τῆς ψυχῆς των. Ἡ ἀμέλεια γιά πνευματικά θέματα τούς ὠθεῖ νά διαστρέφουν τήν ἀλήθεια περί τῶν δογματικῶν ἀληθειῶν καί γίνονται εἰδήμονες σέ θέματα πού ἔχουν ἐλάχιστη γνώση.
Εἶναι σπουδαῖο νά τονίσουμε ὅτι ἡ ἄγνοια περί τοῦ 666 καί τόσων ἄλλων πνευματικῶν δογματικῶν θεμάτων ὁδηγοῦν πολλούς στήν ἡσυχία ὅτι δέν συμβαίνει τίποτε καί νά μήν ἀνησυχοῦμε. Δέν δίνουν σημασία στόν ἀριθμό τοῦ 666 καί στίς ἠλεκτρονικές ταυτότητες, διότι δέν θεωροῦν ὅτι δέν προσβάλλει τήν χριστιανική ἰδιότητά τους. Γίνονται χωρίς νά τό καταλάβουν συνεργοί τῶν ἀντιχριστιανικῶν κινήσεων ἀπό τήν ραθυμία καί τήν ἔλλειψη γνώσεων περί αὐτῶν. Ἡ σιωπηρή παρουσία των δέν βοηθεῖ νά δείξουν τήν πίστη των, διότι δέν φανερώνουν τήν μαρτυρική ζωή των μέ τό λόγο καί τά ἔργα των ἀλλά δειλιοῦν νά δείξουν τό χριστιανικό θάρρος. Οἱ μάρτυρες τῶν πρώτων αἰώνων θυσιάζαν τή ζωή των γιά νά μήν θυσιάσουν στά εἴδωλα ἤ νά μήν κάνουν ἄλλες ἔγγραφες δηλώσεις πού ἀρνιόντουσαν τήν πίστη στόν Ἰησοῦ Χριστό. “Πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοί ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς” (Ματθ. ι΄ 32-33). Ἡ ὁμολογία τοῦ χριστιανοῦ πρέπει νά εἶναι περισσότερο ἐξωτερική πρός δόξα τοῦ Θεοῦ γιά νά φανερώσει τήν μαρτυρική πίστη μας στούς ἄλλους. Δέν μπορεῖ κανείς ἐσωτερικά νά πιστεύει στόν Θεό καί ἐξωτερικά νά δέχεται τό 666, πού εἶναι τό χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου.
Ἡ ἐρώτηση εἶναι: τελικά ὁ ἀριθμός 666 εἶναι ἕνα νούμερο ἤ ἕνας συμβολισμός ἤ δηλώνει τό ὄνομα τοῦ Ἀντιχρίστου; Ἡ Ἀποκάλυψη γράφει: “ὁ ἔχων τό χάραγμα, τό ὄνομα τοῦ θηρόυ ἤ τόν ἀριθμόν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ” (Ἀποκ. ιγ΄ 18). Εἶναι καθαρός ὁ λόγος, τό χάραγμα εἶναι ὁ ἀριθμός καί τό ὄνομα τοῦ Ἀντιχρίστου. Τό ὄνομα καί ὁ ἀριθμός ταυτίζονται μεταξύ τους καί τό ἕνα δέν ὑπάρχει χωρίς τό ἄλλο[1]. Τό χάραγμα εἶναι σφράγισμα μέ ἀριθμό, ὁ ὁποῖος εἶναι τό ὄνομα τοῦ θηρίου. “τόν ἀριθμόν τοῦ θηρίου· ἀριθμός γάρ ἀνθρώπου ἐστί· καί ὁ ἀριθμός αὐτοῦ χξς΄” (στ. 18). Ἀλλά ὁ 666 εἶναι “τό ὄνομα τοῦ θηρίου”[2] καί “ἀριθμός ἀνθρώπου”[3] πού θά φέρει ὁ σφραγισμένος ἐπί τοῦ μετώπου του. Ὁ ἅγιος Ἱππόλυτος καί μάρτυρας γράφει: “Τό ἐπί τό μέτωπον (χάραγμα), ἵνα πάντες ὦσιν ἐστεφανωμένοι πύρινον καί οὐ ζωῆς, ἀλλά θανάτου μεθ’ ἑαυτῶν περιφέροντες...” (ΒΕΠΕΣ 6, σελ. 214, 215). Τό χάραγμα θά εἶναι στό μέτωπο καί εἶναι στεφάνι θανάτου καί ὄχι ζωῆς. Ἐνῶ τό σφράγισμα τῆς βαπτίσεως εἶναι στεφάνι ζωῆς καί σωτηρίας, δωρεά τοῦ Παναγίου Πνεύματος.
Ὁ π. Εὐσέβιος Βίττης γράφει: “...Ὅποιος δέχεται αὐτόν τόν μισητό ἀριθμό “ἀποτάσσεται τῷ Χριστῷ”, δηλ. ἀπαρνεῖται τόν Χριστό, φεύγει ἀπό τήν παράταξη τοῦ Χριστοῦ καί “συντάσσεται τῷ σατανᾷ”, πάει μέ τόν διάβολο. Αὐτόν πού κατά τό βάπτισμά του τόν ἀποκήρυξε, μέ αὐτόν πάει πάλι. Αὐτό δέν τό λέμε ἐμεῖς ἀπό φανατισμό, ἀλλά ἡ Γραφή. Ἄν τώρα κάποιοι θέλουν νά θεωροῦν ὅ,τι λέει ἡ Γραφή φανατισμό κλπ. ἄς τό κάνουν. Ἐμεῖς θά ἀκούσουμε τή Γραφή καί ὄχι αὐτούς... Ὅσοι δέχονται τό χάραγμα ἀποκόπτονται ἀπό τό Θεό, γίνονται δέσμιοι τοῦ σατανᾶ καί ὑπόκεινται στίς ἴδιες συνέπειες πού θά ἔχη καί γιά τόν ἴδιο ἡ ἀσέβεια καί ἡ θρασυτάτη ἀνταρσία του ἐναντίον τοῦ Θεοῦ”[4].
“ὁ ἀριθμός τοῦ ὀνόματος τοῦ θηρίου, τό 666, γράφεται στό βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως μέ τά ἑλληνικά γράμματα χξς΄. Μιά εὔστοχη συμβολική ἑρμηνεία βλέπει στά γράμματα αὐτά τά ἀρχικά τῶν λέξεων: Χριστός ξένος σταυροῦ. Ὁ Ἀντίχριστος παρουσιάζεται στόν κόσμο ὡς Μεσσίας ξένος πρός τόν σταυρό. Δέν σταυρώνεται ὁ ἴδιος, γιατί δέν ἔχει σχέση μέ τήν ἀγάπη καί τή θυσία. Οὔτε ζητᾶ ἀπό τούς ἀνθρώπους νά σηκώσουν τό σταυρό τους. Ὑπόσχεται εὐκολία καί ἄνεση μέ μοναδικό ὅρο” τήν πλήρη ὑποταγή τους. Ἀρκεῖ νά παραδοθεῖ ὁ ἄνθρωπος σ’ αὐτόν, γιά νά ζήσει ἄνετα. Ἀρκεῖ νά τόν προσκυνήσει, γιά νά ἀπολαύσει τά ἀγαθά τῆς γῆς.
... Ὁ ἀντίχριστος κατορθώνει καλύτερα τό ἔργο του, ὅταν ὁ ἄνθρωπος τόν λησμονεῖ ἤ πιστεύει πώς δέν ὑπάρχει. Κι ἐμεῖς ζοῦμε λησμονώντας ἤ ἀρνούμενοι τήν ὕπαρξή του. Στό μεταξύ ὁ ἀντίχριστος ἐξακολουθεῖ τό ἔργο του. Καί κινδυνεύουμε νά δοῦμε ἤ νά βλέπουμε ἤδη τό ἀποκορύφωμα τοῦ μυστηρίου τῆς παρουσίας του, χωρίς νά τό ὑποψιασθοῦμε. Κινδυνεύουμε νά φτάσουμε στήν ἐποχή τῆς τελικῆς ἐμφανίσεώς του, χωρίς νά τό καταλάβουμε. Χωρίς νά σκεφτοῦμε ὅτι ἀκολουθοῦμε τήν προτροπή του καί νά μετανοήσουμε.
... Οἱ Ἅγιοι πολεμοῦσαν τόν ἀντίχριστο σέ ὁλόκληρη τή ζωή τους. Μέ τήν ἄσκηση καί τήν προσευχή, μέ τή διδασκαλία καί τή σιωπή, μέ τούς κοινωνικούς καί δογματικούς ἀγῶνες τους κτυποῦσαν τό διάβολο καί τά ἔργα τοῦ διαβόλου. “Πάλιν ὁ δεινός καί ἀρχέκακος ὄφις”, ὑψώνει τό κεφάλι ἐναντίον μας, συνήθιζε νά λέει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ὅταν κάποια καινούργια ἀπειλή παρουσιαζόταν στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας. Ἀλλά ὁ σταυρός τοῦ Χριστοῦ, πρόσθετε, συνέτριψε τήν κεφαλή τοῦ διαβόλου... Τό μυστήριο τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ συντρίβει καί ἀφανίζει τό μυστήριο τοῦ ἀντιχρίστου. Καί ὅποιος ζεῖ τό μυστήριο τοῦ σταυροῦ, πού εἶναι μυστήριο αὐταπαρνήσεως καί νεκρώσεως γιά τόν κόσμο, μετέχει “ἤδη ἀπό τή ζωή του αὐτή στή νίκη κατά τοῦ Ἀντιχρίστου. Καί μετέχοντας στή νίκη αὐτή μετέχει στή δόξα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ καί στή χαρά τοῦ Παραδείσου”[5]
Ὁ ἅγιος Ἱππόλυτος γράφει γιά τόν ἀριθμό 666 ἀκριβῶς: “Τότε θέλει τούς ἀποκριθῇ ὁ πλάνος, νά τούς εἰπῆ· Ἐλᾶτε νά σᾶς κάμω βοῦλλαν εἰς τό δεξιόν χέρι καί εἰς τό μέτωπον, καί τότε νά σᾶς δώσω εἴτι γυρεύετε. Ἐκεῖνοι δέ, μή γνωρίζοντες τήν πλάνη του, θέλουν σταθῇ νά τούς βουλλώσῃ εἰς τό δεξιόν χέρι καί εἰς τό βλέφαρον, διά νά μή δύνωνται πλέον νά κάμουν τόν Σταυρόν τους, ἀλλά νά εἶναι ὅλως διόλου ἐδικοί του· ἡ βοῦλλα του θέλει ἔχῃ ψῆφον, ἑξακόσια ἑξηνταέξη, καθώς μαρτυρεῖ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος εἰς τήν Ἀποκάλυψίν του... “εἰμή ὁ ἔχων τό χάραγμα, ἤ τό ὄνομα τοῦ θηρίου, ἤ τόν ἀριθμόν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ· ὦδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων τόν νοῦν ψηφισάτω τόν ἀριθμόν τοῦ θηρίου· ἀριθμός γάρ ἀνθρώπου ἐστί· καί ὁ ἀριθμός αὐτοῦ, ἑξακόσια ἑξηκονταέξ”. Ἡ δέ ἔννοια τῆς βούλλας θέλει νά λέγῃ· Ἀρνοῦμαι τόν Ποιητήν τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς· ἀρνοῦμαι τό ἅγιον Βάπτισμα· ἀρνοῦμαι ὅτι τό νά λατρεύω τόν Χριστόν, καί γίνομαι ἐδικός του δοῦλος· ἀρνοῦμαι τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, καί ἀγαπῶ τήν κόλασιν, ἀρνοῦμαι τόν Σταυρόν, καί δέχομαι τήν ἐδική βοῦλλαν. Τοιαύτην ἔννοιαν θέλει νά ἔχῃ ἡ βούλλα ἐκείνη τοῦ πλάνου Ἀντιχρίστου”[6]. Ὁ ἅγιος Ἱππόλυτος τονίζει χαρακτηριστικά “ἡ βοῦλλα του θέλει ἔχῃ ψῆφον, ἑξακόσια ἑξηντέξη”, δηλαδή ἡ βοῦλλα ἔχει πάνω ἕνα ἀριθμό πού εἶναι τό 666. Τό ἀναφέρει καθαρά, δέν εἶναι οὔτε σύμβολο, οὔτε λέξη ἤ πρόσωπο ἀνθρώπου ἀλλά ἕνας ἀριθμός πού εἶναι τό 666. Καί συνεχίζει παρακάτω: “Ἡ δέ ἔννοια τῆς βούλλας θέλει νά λέγῃ· Ἀρνοῦμαι τόν Ποιητήν τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς· ἀρνοῦμαι τό ἅγιον Βάπτισμα...”. Ὁ ἅγιος Ἱππόλυτος γιά νά γίνει κατανοητός αὐτός ὁ ἀριθμός καί νά δώσει τήν σημασία τοῦ ἀριθμοῦ, γράφει: “ἡ ἔννοια τῆς βούλλας”, δηλ. ἡ σημασία, ἡ ἑρμηνεία τῆς βούλλας. Ἡ λέξη “ἔννοια” στό λεξικό σημαίνει: “ἔννοια=σπουδαιότης, σημασία, ἐξαγόμενο νόημα, τό ἀκριβές νόημα, ἡ οὐσία αὐτῶν...”[7] Δηλ. ὁ ἀριθμός 666 σημαίνει: “Ἀρνοῦμαι τόν Ποιητήν τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς· ἀρνοῦμαι τό ἅγιον Βάπτισμα...”. Ἐκεῖνος πού θά φέρει τή βοῦλλα μέ τόν ἀριθμό 666 θά ἀρνηθεῖ τόν Ἰησοῦ Χριστό καί θά προσκυνήσει τόν Ἀντίχριστο. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης γράφει ἐπί λέξει: “ὁ ἔχων τό χάραγμα, ἤ τό ὄνομα τοῦ θηρίου ἤ τόν ἀριθμόν τοῦ ὀνόματος αὐττοῦ”. Τό χάραγμα εἶναι ἡ βούλλα, ἡ σφραγίδα καί αὐτή θά ἔχει ἀριθμό πού θά εἶναι τό ὄνομα αὐτοῦ. Τό ὄνομα αὐτοῦ θά εἶναι γνωστό σέ ὅλους ἀλλά θά χαράζονται μέ τόν ἀριθμό αὐτό γιά νά διακρίνονται οἱ δικοί του ἀπό τούς χριστιανούς. Ὅταν λέγουμε “χάραγμα” ἐννοεῖται “ἐντύπωσις σήματος, σφράγισις ἐπί τοῦ δέρματος, οἷον ἐπί τοῦ μετώπου, τοῦ στήθους, τῆς ράχεως, τῆς χειρός”[8]. Ἡ λέξη “χάραγμα” προέρχεται ἀπό τό ρῆμα “χαράσσω”, πού σημαίνει: “τυπώνω, διαγράφω, σχεδιάζω”[9]. Τυπώνω ἕνα χαρακτήρα πού δείχνει ὁτιδήποτε θέλω νά χαρακτηρίσω[10] σέ μιά σφραγίδα. Ἡ λέξη “χαρακτήρ” σημαίνει “διακριτικό γνώρισμα, τό πράγματι ἤ προσώπῳ τινί οἱονεί ἐγκεχαραγμένον ἰδίωμα, δι’ οὗ ἀναγνωρίζεται καί διακρίνεται τῶν ἄλλων, χαρακτηριστικόν”[11]. Ὁ χαρακτήρ θά εἶναι ὁ ἀριθμός 666 καί ὄχι μιά λέξη. Καί τελειώνει ὁ ἅγιος Ἱππόλυτος: “Τοιαύτην ἔννοιαν θέλει νά ἔχῃ ἡ βούλλα ἐκείνη τοῦ πλάνου Ἀντιχρίστου”. Ἡ βούλλα θά ἔχει αὐτήν τήν “ἔννοια”, δηλ. τό “ἀρνοῦμαι τόν Ποιητήν τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς...”. Ὁ ἀριθμός 666 ἑρμηνεύεται ἀπό τόν Ἅγιον περιφραστικά καί ὄχι μέ μιά λέξη “ΑΡΝΟΥΜΑΙ”. Ἡ ἄρνηση τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνη τήν ἐποχή θά εἶναι πρός τήν πίστη στόν Θεό καί ἡ προσκύνηση αὐτοῦ τοῦ προσώπου.
Ὁ ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος τονίζει: “φρικτός ἀγών ἅπασι τοῖς φιλοχρίστοις ἀνθρώποις, ἵνα μέχρις ὥρας τοῦ θανάτου μή δειλιάσωσι, μηδέ στῶσιν ἐν χαυνότητι, ὅταν χαράσσῃ ὁ Δράκων τήν ἑαυτοῦ σφραγίδα ἀντί τοῦ σταυροῦ τοῦ Σωτήρος...”[12] καί “Ἔδωκεν ὁ Χριστός τοῖς εἰς αὐτόν πιστεύουσι τόν τίμιον καί ζωοποιόν σταυρόν καί αὐτός -ὁ Ἀντίχριστος- ὁμοίως δώσει τό ἑαυτοῦ σημεῖον”[13]. Τό σημεῖο εἶναι ὁ ἀριθμός 666 τό ὁποῖον χαράσσει τήν σφραγίδα τοῦ ἀντιχρίστου ἀντί τοῦ σταυροῦ Κυρίου. Αὐτός ὁ ἀριθμός συμβολίζει τό ὄνομα καί τό πρόσωπο τοῦ Ἀντιχρίστου. Πίσω ἀπό τό χάραγμα αὐτό κρύβεται τό πρόσωπο τοῦ Ἀντιχρίστου. “Τό χάραγμα “666” εἰκονίζει αὐτόν τόν Ἀντίχριστον. Ὅποιος δέχεται “τό τοῦ νοητοῦ θηρίου τοῦ διαβόλου χάραγμα”, δηλαδή τήν εἰκόνα τῆς αὐτοῦ ἀποστασίας”[14], δέχεται τόν ἴδιον τόν Ἀντίχριστον. Ὁ δεχόμενος τό σύμβολον δέχεται τόν συμβολιζόμενον. Τό “666” εἶναι ταυτότης τοῦ Ἀντιχρίστου καί σχετίζει καί ταυτίζει μέ τόν Ἀντίχριστον, κατ’ ἔννοιαν καί κατ’ ἐνέργειαν, ὅπως ἐλέχθη... Ὅπου σταυρός, ἐκεῖ κατά χάριν ὁ Χριστός. Ὅπου “666” ἐκεῖ “ἐνέργειαν τοῦ σατανᾶ” (Β΄ Θεσ. 2, 9) ὁ Ἀντίχριστος”[15]. Ὁ ἀριθμός αὐτός δέν εἶναι τό ὄνομα αὐτοῦ ἀλλά ἡ σφραγίδα του πού χαράσσει τούς ὁπαδούς του. Τό ὄνομά του παραμένει ἄγνωστο ἀνά τούς αἰῶνες καί μυστήριον μέχρι τήν τελική ἐμφάνισή του στόν κόσμο. Ὁ ἀριθμός 666 εἶναι ἰσοδύναμος τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ, διότι λέει ἡ ἀποκάλυψη: “τό χάραγμα, τό ὄνομα τοῦ θηρίου ἤ τόν ἀριθμόν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ” (Ἀποκ. ιγ΄ 17).
[1] Παναγιώτου Μπρατσιώτη, Ἡ ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννη, ἀναφέρεται: “τό ὄνομα εἶναι ἐπεξήγησις τοῦ χάραγμα. Ὄνομα Θηρίου καί ἀριθμός τοῦ ὀνόματος εἶναι συνώνυμα”, σελ. 217. Ἐν Ἀθήναις, 1992.
[2] Αὐτόθι. Ὁ ἅγιος Εἰρηναῖος παρατηρεῖ: “ἀσφαλέστερον καί ἀκινδυνότερον τό περιμένειν τήν ἔκβασιν τῆς προφητείας ἤ τό καταστοχάζεσθαι καί ἀποματεύεσθαι ὀνόματα τυχόντα, πολλῶν ὀνόματα εὑρεθῆναι δυναμένων ἐχόντων τόν εἰρημένον ἀριθμόν” (Adv. Haer. v30, 2). Κατά τόν ἅγιον Ἀνδρέα τῆς Καισαρείας “τήν ἀκρίβειαν τῆς ψήφου, ὡς καί τά λοιπά τά περί αὐτοῦ γεγραμμένα, ὁ χρόνος ἀποκαλύψει καί ἡ πείρα τοῖς νήφουσι. Εἰ γάρ ἄδει... σαφῶς γνωσθῆναι τό τοιοῦτον ὄνομα, ὁ τεθεαμένος ἄν αὐτό ἀπεκάλυψεν. Ἀλλ’ οὐκ ηὐδόκησεν ἡ θεία χάρις ἐν θείῳ βίβλῳ τό τοῦ λυμεῶνος ὄνομα γραφήναι. Ὡς ἐν γυμνασίας δέ λόγῳ πολλά ἔστιν ὀνόματα τόν ἀριθμόν τοῦτον περιέχοντα, προσηγορικά τε καί κύρια”, σελ. 218. Ὁ ἅγιος Ἱππόλυτος γράφει γιά τό ὄνομα “οὔκ ἐστιν ἡμῖν τοσοῦτον ἀκριβές ἐξειπεῖν... ἀναφανέντος γάρ αὐτοῦ δείξει ὁ καιρός τό ζητούμενον... τό μυστήριον τοῦ Θεοῦ ἐν καθαρᾷ καρδίᾳ ἵνα γινομένων αὐτῶν προειδότες μή σφαλλώμεθα” (Γεωργίου Μαυρομάτη, Ἡ ἀποκάλυψις τοῦ Ἰωάννου, σελ. 223, ἐκδόσεις Ἀποστολικῆς Διακονίας 1994).
[3] Αὐτόθι, “Ἀριθμός θηρίου νοεῖται ἐκ τοῦ στ. 17 ὁ ἀριθμός τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ καί ἀριθμός ἀνθρώπου ὁ ἀναφερόμενος εἰς ἄνθρωπον. Περί τοῦ ἀριθμοῦ τούτου καί τοῦ ὑπονοουμένου ἀνθρώπου ἔχουσι μέν ἔκπαισαι ἀναρίθμητα ὑποτεθῆ καί γραφῆ, οὐδεμία δ’ ὅμως εἰκασία δέν ἔχει ἀποδεχθεῖ ἐντελῶς βάσιμος.” προσηγορικά τε καί κύρια”, σελ. 218.
[4] Ἡ ἀλήθεια γιά τίς ἠλεκτρονικές ταυτότητες καί τήν συνθήκην Σένγκεν, ἔκδοση Ἱεραποστολικοῦ Συνδέσμου «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ», Θεσσαλονίκη 1997, σελ. 79.
[5] Γεωργίου Μαντζαρίδη, Ὀρθόδοξη θεολογία καί κοινωνική ζωή, κεφ. 10, σελ. 170.
[6] Θησαυρός Δαμασκηνοῦ, σελ. 353, 354, Ἐκδόσεις Ρηγόπουλου, Θεσσαλονίκη 1983.
[7] ΜΕΓΑ ΛΕΞΙΚΟΝ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ, Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ, τόμος Ε΄, “ἔννοια”, σελ. 2566.
[8] Αὐτόθι, τόμος 15, “χάραγμα”, σελ. 7787.
[9] Αὐτόθι, σελ. 7793.
[10] “χαρακτηρίζω” σημαίνει: “χαρακτηριστικό γνώρισμα, διακρίνω τι διά τοῦ οὐσιώδους γνωρίσματός του”, Αὐτόθι, σελ. 7790.
[11] Αὐτόθι, σε. 7790.
[12] Ἐφραίμ ὁ Σύρος, Λόγος εἰς τήν παρουσία τοῦ Κυρίου.
[13] Ἱππολύτου, Περί συντελείας τοῦ κόσμου, καί περί Ἀντιχρίστου, ΒΕΠ 6, 283.
[14] Ἀνδρέου Καισαρείας, Ὑπόμνημα εἰς τήν Ἀποκάλυψιν, Μ, 106, 412, Α.
[15] Ἀρχ. Ἐμμ. Καλύβα, Τό χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου, σελ. 40, Ἀθήνα 1989.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου